Zin in appeltaart!

Soms heb ik zomaar ineens zin om wat te bakken... Ik heb er nu alle tijd voor en de spullen ook standaard in huis; dus aan de slag! Eerst even alles verzamelen:

Ik heb zelfs 'publiek' dat niet kan wachten tot het klaar is ;-) Uiteindelijk verruilen ze de keuken voor de stoel om daar samen(!) af te wachten of ze iets krijgen...niet dus! En na een uurtje in de oven is de taart klaar; heerlijk! Ik besluit te 'zondigen' met een punt en warme chocolademelk.

De rest gaat in de vriezer, om later uit te delen aan anderen!

Voorjaar

Terwijl mijn leven 'on hold' lijkt te staan draait in Mijn Lief Dorp alles gewoon door!

Van de herfst ging het seizoen moeiteloos over in een échte winter. Gelukkig heb ik alle tijd om mooie plaatjes te schieten; inspiratie genoeg!

Ook in mijn eigen tuintje ben ik uitgebreid aan het fotograferen geweest:

Na, op afstand, te hebben meegenoten van al het sneeuw- en ijsplezier kwam toch het verlangen naar het voorjaar. De volkstuin 'roept' om eens lekker onder handen genomen te worden. En ook ons achtertuintje is al druk bezig met het ontwaken uit een diepe rust!



Mijn winterslaap is definitief voorbij; laat het voorjaar maar komen!


Gerdine

Een heel zwaar leven....

Een tijdje heb ik niet geschreven omdat er niet veel te melden is.

Mijn leven bestaat uit therapie en slapen.
Blij (moeten) zijn met hele kleine dingetjes en vooral niet mopperen op alles dat niet wil lukken...

Ik heb de opdracht mee gekregen om wat liever te zijn voor mezelf!
Ik heb nogal de neiging om een beetje synisch te zijn..!
Het kan namelijk altijd erger en als je de boel flink relativeert valt je eigen gebrek vaak reuze mee!

Het is natuurlijk ook een manier om te handelen met wat je overkomt en ik doe dat soms liever met een grapje dan het al te serieus te nemen.

Ik roep dan ook regelmatig als één van mijn vriendinnen vraagt hoe het met me gaat dat ik 'een héél zwaar leven' heb!! Zij kennen mijn galgenhumor en weten dan direct waar ik op doel: mijn favoriete nummer van Brigitte Kaandorp.

Als ik me ook maar enigzins ellendig voel, en eerlijk is eerlijk natuurlijk heb ik die momenten, dan luister ik even naar dit nummer en brul luidkeels mee! Daarna kan ik er weer een tijdje tegen :)

Als je onderstaand adres even in je browser plakt kan je meegenieten:

http://www.youtube.com/watch?v=GgHl0QqUxvU

Tuintje

Zaterdag weer eens heerlijk naar ons tuintje geweest.
Een volkstuin van 300m2 in het buitengebied aan de rand van Schipluiden.
We hebben de tuin inmiddels 16 jaar; begonnen met alles helemaal leeg te halen en stukje bij beetje opnieuw ingericht.

Mijn ouders hebben jarenlang mee geholpen! Mijn vader heeft de kas geplaatst waar het in het voorjaar heerlijk toeven- en in de winter goed uit te houden is.

De kinderen zijn er groot geworden en helpen inmiddels flink mee. Zo helpt Eva met de cavia's verschonen en wil Roel nog wel eens het gras maaien of de bomen snoeien.

Doordat ik er nu niet meer dagelijks heen kan en ook Ruud al een tijd 'uitgeschakeld' is, was ons paradijsje inmiddels een flink oerwoud geworden! Er moest nu echt iets gebeuren! En dus werden de troepen ingezet om eens flink te rauzen!

Het gras werd gemaaid, de rozenboog weer omhoog getrokken en de caviahokken verschoond en opnieuw ingedeeld. De meeste overhangende takken werden afgeknipt en de rijpe bramen geplukt om nieuwe jam van te maken.

Zo komen we het laatste restje zomer wel door. En in het voorjaar wil ik alles opnieuw aan gaan pakken en in gaan delen.
Na 16 jaar is het wel tijd om alles weer eens op de schop te gooien, in de hoop dat we daar dan weer allebei toe in staat zijn!

Weer iets om naar uit te kijken!

Leren revalideren....

Nu ik officieel ben begonnen met revalideren blijkt dat een behoorlijke impact te hebben!
Dacht ik het er ´even bij te doen´ blijkt dat ik mijn leven om de revalidatie heen moet plannen. Ik moet leren om te revalideren!

Meestal heb ik 6 therapieen per week, vaak worden er 2 op één dag gepland. Ik krijg 1,5 week vooruit de ingeplande therapieen thuis gestuurd. En ondanks dat de planning erg haar best doet om dit op elkaar aan te laten sluiten moet ik soms even wachten tussendoor. Ook zijn het niet altijd dezelfde dagen en zeker niet altijd dezelfde tijden. Maargoed, als je dat 1,5 week van te voren weet kun je je daar op instellen....zou je denken.

´s Morgens is het prettigst, omdat ik dan meestal ´op m´n best´ ben.
´s Middags ga ik eigenlijk altijd slapen.
Maar wat als je ´s morgens een afspraak buiten de deur hebt en ´s middags in het revalidatiecentrum moet zijn..?! Geen tijd om te slapen tussendoor en dus oververmoeid richting therapie...
Gisterenmiddag gebeurde het dan ook dat ik vallend over mijn eigen voeten, lang leve de rollator, bij fysiotherapie binnen kwam. Kennelijk keek ik ook niet al te helder uit mijn ogen wat bij de therapeut de woorden ontlokte: 'wat doe je hier eigenlijk...?!'. Tsja...ik heb afspraken en wil graag aan mezelf werken; dus ik kom (moe of niet).
Maar al na 2 oefeningen kwamen we er achter dat zowel mijn lijf als mijn geest niet mee wilden werken en ik van vermoeidheid niets meer opnam en ook eigenlijk niets meer kon zeggen...

We zijn gestopt en de therapeut bracht me naar de auto waar mijn man op me zat te wachten. De afspraak bij de Ergotherapie heeft ze voor me afgezegd en binnen een kwartier lag ik in mijn bedje.

Wat is het toch raar dat ik 3 maanden geleden nog een 'gewoon' leven had waarin ik 100 dingen tegelijk kon doen en dat ik nu afgebrand ben van helemaal niks...!

Op het moment is de revalidatie het belangrijkste in mijn leven omdat ik alleen daar zelf invloed uit kan oefenen op mijn herstel!
Ik moet dus gaan leren om andere afspraken niet op dezelfde dag te plannen of (bijna nog moeilijker) mensen te zeggen dat ik niet kan op de door hen voorgestelde datum/tijd.

Mijn leven zal de komende tijd bestaan uit therapie,artsenbezoek, uitrusten en wat huishoudelijke klusjes...
In de hoop dat ik dan misschien volgend jaar zomer weer wat meer fut heb om leuke dingen te ondernemen.

't is nog even wennen....

Over tot de orde van de dag....

Na 9 dagen feesten, dit jaar al voor de 40e keer, keert de rust weerom in Mijn Lief Dorp.
Het moet gezegd; de organisatie krijgt het ieder jaar weer voor elkaar om voor alle dorpsbewoners iets passends te verzinnen. Van solextochten voor de 50+ ers tot waterfeest voor de kleintjes en van viswedstrijd tot jeu de boules competitie.
Het leuke is dat iedereen heel veel moeite doet om zich voor ieder evenement te verkleden; ik heb dan ook heel wat 'vreemde' figuren door het dorp zien gaan.

Maar het gros van de mensen komt toch echt voor de feesten die 's avonds gevierd worden. Ook daar iedere avond een ander thema en veel verkleedpartijen. En op zondag de afsluiting, met heel veel hossende mensen. Dat is (niet meer) mijn ding. De onderstaande 2 foto's heb ik dan ook niet zelf gemaakt maar van de website van de zomerfeesten afgehaald.

En dan is het weer voorbij! Worden alle sporen van feesten en gezellige dagen uitgewist en gaat iedereen weer over tot de orde van de dag.

MijnLiefDorp keert weer terug in de staat zoals ik haar het liefste zie...

Het begin is er... ;-)

Ik heb een volger! :-)  Als later mijn 'memoirs' worden uitgegeven kan Arine toch maar mooi zeggen dat zij de eerste was!

Afgelopen week stond in het teken van onderzoeken en intakegesprekken! Volgende week nog twee gesprekken maar daarna toch écht aan de slag. En dat ik aan het werk zal moeten dat zal ik weten...mijn conditie is 0,0...! Slechter kan het dus niet worden...ik ga alleen maar vooruitgaan boeken :-) ! Misschien met kleine stapjes...maar neus vooruit en niet meer achterom kijken dan maar!

Ik heb geen idee van tijd of dag, maar ik weet toch heus wel dat het zomer is geen herfst...! Door het weerbeeld zou je aardig in de war raken... Ik heb van de week zelfs een lekker bakkie warme choco voor mezelf gemaakt!

Helaas, door alle druktes,  mijn dorp niet in geweest deze week. Ook de hondjes bleven liever binnen ;-)

Basje begint 'oud' te worden (10 jaar) maar sopt nog als een baby op zijn kussen... Hetzelfde kussen waar Bobbie zo graag opgekruld op ligt....

Maar het liefst liggen ze met z'n vieren (ja er ligt ook nog een zwarte tussen!) tegen elkaar aan op de bank :-)

Vanavond is de opening van de zomerfeesten in het dorp; de 40e editie dit jaar! Het hele dorp staat dan ruim een week op z'n kop! Ruud en ik gaan er 's avonds niet meer naartoe, wij vinden onszelf 'te oud' om daar te feesten. We hebben nu een zoon die gaat genieten en daar heeft hij zijn ouders niet bij nodig ;-) 

Overdag is er ook van alles te zien en op vrijdag is er kindermarkt; altijd leuk om te kijken of we nog wat leuks op de kop kunnen tikken!

Nu maar hopen op mooi weer!